ขุมทรัพย์จากสามก๊ก ตอน : โฮจิ๋น : จะฆ่าหนูใยต้องเผาเมือง

โฮจิ๋น เป็นทั้งแม่ทัพใหญ่ของราชสำนัก มีอำนาจควบคุมสั่งการทหารทั่วทั้งแผ่นดิน เป็นขุนนางชั้นผู้ใหญ่ด้วยยศถาบรรดาศักดิ์ถึงพร้อมด้วยจอมพลเจ้าพระยา เป็นพี่ชายของอัครมเหสีของฮ่องเต้ เป็นลุงของรัชทายาท แต่นอกจากจะไม่สามารถรักษาอำนาจและชีวิตของตัวเองไว้ได้แล้ว ยังสร้างความฉิบหายให้กับบ้านเมืองและราชวงศ์ฮั้นต้องพังพินาศลงอย่างน่าอัปยศอดสูที่สุดในตำนานสามก๊ก

เมื่อพระเจ้าเลนเต้ขึ้นครองราชย์ได้ไม่นานบ้านเมืองก็เกิดกลียุค เหล่าขุนนางแม่ทัพนายกองและขุนศึกหัวเมืองต่างๆช่วงชิงอำนาจและผลประโยชน์ใส่ตัว เกิดการทุจริตคอรัปชั่นวิ่งเต้นซื้อยศซื้อตำแหน่ง กระทำการรีดนาทาเร้นราษฎรได้รับความเดือดร้อนไปทุกหย่อมหญ้า ดินฟ้าอากาศแปรปรวนเกิดข้าวยากหมากแพง โจรผู้ร้ายชุกชุมปล้นฆ่าประชาชนรุกลามทั่วทั้งแผ่นดิน
เหตุทั้งนี้เกิดแต่พระเจ้าแผ่นดินอ่อนแอเอาแต่หาความสำเริงสำราญใส่ตัว การบริหารราชการบ้านเมืองตกอยู่ในมือของสิบขันทีกังฉินที่เป็นคนสนิทของพระองค์ทรงยกขึ้นเป็นถึงเสนาบดีชั้นผู้ใหญ่ องคมนตรี ไปจนถึงผู้สำเร็จราชการแทน แล้วก็ใช้อำนาจนั้นไปในทางทุจริตคิดมิชอบ แสวงหาผลประโยชน์ใส่ตัวและพวกพ้อง ล้างผลาญงบประมาณแผ่นดิน เพ็จทูลใส่ร้ายไล่ล่าผู้สุจริตที่รักชาติบ้านเมือง ความอยุติธรรมไร้ขื่อแปแผ่ปกคุมไปทั่วราชอาณาจักร

เมื่อพระเจ้าเลนเต้เสด็จสวรรคตลงก็เกิดศึกชิงอำนาจกันเองในราชสำนัก ระหว่างพระนางตั๋งไทเฮา แม่ของพระเจ้าเลนเต้ที่ต้องการให้ หองจูเหียบ หลานคนเล็กที่เกิดแต่นางอองบีหยินที่ตนเองช่วยชุบเลี้ยงมาอย่างดีตั้งแต่เล็กขึ้นเป็นฮ่องเต้แทน กับพระนางโฮฮองเฮา อัครมเหสีของพระเจ้าเลนเต้ ที่ต้องการให้ หองจูเปียน บุตรของตัวเองเป็นผู้สืบราชสมบัติแทนเช่นกัน โดยมีเหล่าสิบขันทีคอยปั่นหัวอยู่ตรงกลางระหว่างแม่ผัวกับลูกสะใภ้อย่างไม่รู้ตัวทั้งสองฝ่าย

อันพวกสิบขันทีกังฉินนั้นย่อมต้องการให้หองจูเหียบขึ้นครองราชแทนอยู่แล้ว เพราะฝ่ายของพระนางตั๋งไทเฮานั้นมีฐานะศักดิ์เป็นเพียงแม่ของฮ่องเต้องค์ก่อน แต่ไร้ซึ่งอำนาจทางการทหารและการปกครอง ซึ่งถ้าได้หองจูเหียบผู้น้องขึ้นเป็นฮ่องเต้แล้ว พวกตนก็ย่อมเข้าครอบงำและแสวงหาผลประโยชน์ได้คล่องตัวกว่า แต่ก็ไม่ทันฝ่ายพระนางโฮฮองเฮา ซึ่งมีพี่ชายเป็นถึงแม่ทัพใหญ่โฮจิ๋นสั่งดำเนินการประชุมขุนนางยกหองจูเปียนขึ้นเป็นฮ่องเต้สืบราชสมบัติแทนทันทีก่อนที่อีกฝ่ายหนึ่งจะตั้งหลักทัน พร้อมกันนั้นก็มีพระบรมราชโองการแต่งตั้งพระนางโฮฮองเฮาขึ้นเป็นพระนางโฮไทเฮา เปลี่ยนแปลงสถานภาพฐานันดรจากเมียของพระเจ้าแผ่นดินองค์ก่อนขึ้นมาเป็นแม่ของพระเจ้าแผ่นดินองค์ปัจจุบัน และก็แต่งตั้งโฮจิ๋นพี่ชายของแม่ขึ้นเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ และน้องชายของโฮจิ๋นอีกคนเป็นผู้ช่วยผู้สำเร็จราชการ ยึดอำนาจในราชสำนักและการปกครองแผ่นดินแบบเบ็ดเสร็จ

บรรดาสิบขันทีซึ่งรู้รสของอำนาจเป็นอย่างดีก็หันมาเอนเอียงพินอบพิเทาเอาใจพระนางโฮไทเฮาและญาติพี่น้องในตระกูลโฮด้วยทรัพย์สินเงินทองคนรับใช้ปรนนิบัติจนหลงไหลโงหัวไม่ขึ้นไม่ต่างกับพระเจ้าเลนเต้ที่พึ่งสวรรคตอยู่ในพระบรมโกศ แต่ยังไม่ทันสิบขันทีจะกอบโกยอะไรไปได้มากนัก ด้านพระนางตั๋งไทเฮาก็เรียกเหล่าขันทีเข้าพบต่อว่าด่าทอเสียดายที่เคยให้การชุบเลี้ยงสนับสนุนเหล่าสิบขันทีจนได้ดิบได้ดีกันทุกคน ขันทีเห็นช่องว่างวางเกมรุกที่จะเอาประโยชน์ จึงเสนอให้พระนางตั๋งไทเฮาใช้ฐานะสมเด็จย่าเรียกขุนนางประชุมเสนอแต่งตั้งให้หองจูเหียบขึ้นเป็นเจ้าต่างกรม หรือจะเรียกว่าตั้งฮ่องเต้ขึ้นมาอีกองค์หนึ่งในแผ่นเดียวกันก็ไม่ผิดนัก พร้อมกันนั้นก็แต่งตั้งตั๋งต๋งผู้น้องชายตัวเองขึ้นเป็นผู้สำเร็จราชการด้านการทหาร และแต่งตั้งให้บรรดาสิบขันทีขึ้นเป็นขุนนางชั้นผู้ใหญ่ช่วยบริหารราชการแผ่นดินต่อไป

กลายเป็นว่ามีอำนาจรัฐซ้อนอำนาจรัฐในแผ่นดินเดียวกัน สร้างความโกรธแค้นให้แก่ฝ่ายโฮจิ๋นและพระนางโฮไทเฮาสองพี่น้องเป็นยิ่งนัก โฮจิ๋นจึงได้วางแผนทูลเชิญพระนางตั๋งไทเฮาออกจากวังไปอยู่นอกเมืองห่างไกล โดยอ้างว่าไม่ได้เป็นแม่ของฮ่องเต้แล้วก็ไม่มีสิทธิอยู่ในวังอีกต่อไป ปล่อยเวลาเงียบลงได้พักใหญ่ก็ส่งคนเอายาพิษไปให้พระนางดื่มตายอย่างน่าอนาถในเวลาต่อมา ซึ่งเหตุการณ์นี้หาคลาดไปจากสายตาของเหล่าบรรดาสิบขันทีไม่ และฝ่ายโฮจิ๋นนั้นก็รู้ดีว่าคนที่อยู่เบื้องหลังวางแผนสร้างอำนาจรัฐซ้อนรัฐนั้นก็คือเหล่าสิบขันทีนั่นเอง จึงได้ปรึกษากับขุนนางแม่ทัพนายกองวางแผนจะฆ่าสิบขันทีเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตเหมือนจะไปรบทัพจับศึก ดังไปถึงหูของเหล่าขันทีจึงได้วางแผนซ้อนที่จะฆ่าโฮจิ๋นเสียก่อนที่ตนเองจะไม่มีชีวิตรอด

ขันทีนั้นเก่งทางด้านการประจบสอพลอเอาอกเอาใจปรนนิบัติผู้มีอำนาจเป็นอาชีพอยู่แล้ว พวกเขาจึงพากันเข้าไปร้องห่มร้องไห้กราบทูลพระนางโฮไทเฮาขอความเมตตาสงสารช่วยเหลือเพื่อเห็นแก่ลูกนกลูกกาที่ปรนนิบัติรับใช้มาด้วยความซื่อสัตย์สุจริต ด้วยอำนาจพลังของคำยกยอปอปั้นปรนเปรอของเหล่าขันที พระนางโฮไทเฮาจึงเรียกโฮจิ๋นมาพบขอให้ไว้ชีวิตพวกเขาในที่สุด
แต่ความแค้นหวาดระแวงของทั้งสองฝ่ายมิได้คลายลงแม้แต่น้อย โฮจิ๋นมุ่งมั่นที่จะฆ่าสิบขันทีให้หมดเสี้ยนหนามให้จงได้ แต่ก็เกิดอาการลังเลตัดสินใจไม่ขาด ด้วยเกรงพระทัยโฮไทเฮาผู้เป็นน้องสาว อ้วนเสี้ยวจึงเสนอให้มีหนังสือลับเรียกทหารจากหัวเมืองมาช่วยจับตัวสิบขันทีไปฆ่าเสีย และเห็นเป็นข้ออ้างว่าถึงขั้นนั้นแล้ว พระนางโฮไทเฮาก็คงไม่ขัดข้องที่จะส่งมอบตัวขันทีให้กับกองทัพจากหัวเมืองแต่โดยดี

แม้ข้อเสนอนี้จะถูกทัดทานจากตันหลิมกับโจโฉ ด้วยทั้งสองเห็นว่าโฮจิ๋นนั้นเป็นถึงผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ มีอำนาจคับฟ้าคับแผ่นดินทั้งฝ่ายพลเรือนและทหาร จะสั่งกำจัดสิบทันทีด้วยวิธีใดก็ง่ายเพียงนิดเดียว ทำไมจะต้องถึงขนาดขอกองกำลังจากหัวเมืองนับหมื่นนับแสนเข้ามาช่วยกันเป็นที่เอิกเกริกกับแค่เพียงจับขันทีไม่กี่คน แต่ฝ่ายโฮจิ๋นก็ไม่รับฟัง และยังดูถูกว่าความคิดของคนทั้งสองนั้นเหมือนความคิดของเด็กบ้องตื้นงี่เง่าไม่เข้าใจงานของราชการแผ่นดิน แล้วโฮจิ๋นก็ออกหนังสือลับถึงหัวเมืองต่างๆให้ยกทัพเข้ามาจับตัวขันทีไปสำเร็จโทษเสียตามคำเสนอของอ้วนเสี้ยว อันเป็นการเปิดช่องสำคัญให้ตั๋งโต๊ะเข้ามายึดกุมอำนาจในเมืองหลวงสร้างความเสียหายย่อยยับให้ทั้งในราชสำนักและประชาชนได้รับความเดือดแสนสาหัสต่อเนื่องยาวนานอีกหลายปี ฝ่ายขันทีรู้ทันจึงวางแผนให้พระนางโฮไทเฮาเรียกโฮจิ๋นเข้าพบและวางกำลังดักลอบฆ่าโฮจิ๋นเสียในหน้าพระตำหนักตายอย่างน่าอนาถ เมื่อโจโฉอ้วนเสี้ยวใช้กำลังทหารบุกทลายประตูกำแพงพระตำหนักเข้าไปไล่ฆ่าพวกขันทีก็เกิดเพลิงไหม้ พวกสิบขันทีถูกฆ่าตายไปหกเจ็ดคนที่เหลือต่างหนีเอาตัวรอดไปได้ ส่วนหองจูเปียนฮ่องเต้น้อยกับพระอนุชาหองจูเหียบต้องเอาตัวรอดกระเสือกกระสนผ่ากองเพลิงออกนอกพระราชวังในยามค่ำคืนอย่างน่าสมเพสเวทนายิ่งนัก

เหตุทั้งนี้เกิดขึ้นแต่ความโง่เขลาเบาปัญญาของโฮจิ๋นคนเดียวแท้ๆเทียว แล้วคนอย่างโฮจิ๋นก็มักจะมีให้เห็นอยู่ทุกยุคทุกสมัยจนแม้จะเรียก 4.0 แล้วก็ตาม !!