นี่อาจจะเป็นบ้านสวยในสวนสวยที่ใครๆ ก็ใฝ่ผัน ฉันยังจำความรู้สึกครั้งแรกเมื่อมาเยือนที่ Little Tree ร้านอาหารในสวนที่หลายคนอาจจะคุ้นหูคุ้นตาได้ดี แต่กว่าจะเข้ามาถึงตัวร้านก็ต้องถามเพื่อนร่วมทีมอยู่หลายครั้ง “เราไม่ได้หลงทางใช่ไหม?” ซึ่งเราก็ไม่ได้หลงทางหรอกค่ะ แค่เพียงทำเลดีต้องอยู่ลึก หลอกให้หลง(ใหล)อีกนิดหน่อย ก่อนจะได้สัมผัสกับเสน่ห์ของธรรมชาติ ที่ซ่อนตัวรอการพบเจอแล้วสร้างเซอร์ไพรซ์ให้กับเราจดจำ ก่อนจะดึงดูดให้จ่มดิ่งไปกับความงามเหล่านั้น สำหรับคนที่มาสัมผัสร้านนี้เป็นครั้งแรกก็คงคิดไม่ต่างจากฉันในวันนั้น
ครานี้ เราไม่ได้มาเยือนแค่ส่วนของร้านอาหารอย่างที่คุ้นเคยค่ะ แต่พิเศษกว่านั้นคือเราจะบุกบ้านของคุณวิทย์ ศิริวิทย์ ริ้วบำรุง คนปลูกต้นไม้ต้นเล็กที่ชื่อว่า Little Tree garden ในพื้นที่ส่วนตัวที่คนส่วนใหญ่อาจจะไม่ได้สังเกตกันนักว่ามีอาคารอีกหนึ่งหลังซ่อนตัวอยู่ใต้ร่มไม้ในสวนเขียว บ้านที่เป็นสิ่งซ่อนตัวในธรรมชาติและเป็นจุดเริ่มต้นของ Little tree แน่นอนว่าเราได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากคุณวิทย์ พร้อมบอกเล่าเรื่องราวของบ้านกันอย่างออกรสว่าที่ดินผืนนี้เป็นไร่สวนเก่าอยู่ติดแม่น้ำท่าจีนขนาด 3 ไร่เศษๆ คุณแม่ได้รับมรดกมาจากคุณยายเมื่อ 40 กว่าปีมาแล้ว อยู่มาตั้งแต่เด็กๆ จำความได้ก็อยู่ที่นี่ ตอนสร้างบ้านต้นไม้เดิมก็ตายไปหลายต้น จึงปลูกเพิ่มรอบๆ ให้เป็นสวนป่าจนได้บรรยากาศอย่างที่เห็นในปัจจุบัน พอวันหนึ่งพี่ๆ แต่งงานออกเรือนแยกบ้านไปอยู่กับครอบครัวของเขา ทำให้เหลือเพียงตนและคุณพ่อคุณแม่เท่านั้นที่อยู่ในบ้านหลังนี้ จึงเป็นโอกาสเหมาะจะเปลี่ยนโฉมบ้านเก่าให้ดูใหม่อีกครั้ง
มันน่าแปลกใจนะ ตอนสมัยเด็กๆ เราจับสลากได้ห้องนอนเล็กที่มีความสะดวกน้อยที่สุด แต่พอโตขึ้น เรากลับเลือกที่จะอยู่ห้องนี้ต่อ ถึงแม้ว่าเราจะสามารถเลือกอยู่ในห้องที่ใหญ่กว่าได้ แต่เราก็เลือกจะอยู่ที่เดิม ในห้องเล็กๆ ที่เราโตมากับมัน เพียงแค่ตกแต่งใหม่ในแบบที่เราเป็น มันก็น่าอยู่แล้ว” ศิริวิทย์ ริ้วบำรุง
“ตอนเด็กๆ ผมกับพี่ๆจะต้องจับสลาก แบ่งห้องนอนกัน ปรากฏว่าพี่สาวทั้งสองคนจับได้ห้องนอนที่มีห้องน้ำในตัว ส่วนผมจับได้ห้องนอนเล็กสุดและไม่มีห้องน้ำ ซึ่งผมก็ใช้ห้องนี้มาตลอดครับ ส่วนห้องนอนของพี่สาวก็เปลี่ยนเป็นห้องอ่านหนังสือ เพราะเป็นคนชอบอ่านหนังสืออยู่แล้วจึงอยากมีมุมสงบๆ ไว้สักมุม ปกติชอบตกแต่งบ้านพอๆ กับจัดสวนเลยครับ เลยปรับเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เฟอร์นิเจอร์ส่วนใหญ่จะเป็นของเก่าทำจากไม้ตกทอดมาจากคุณยาย บางชิ้นก็เพื่อนฝูงให้มา บางชิ้นก็ซื้อสะสมไว้ เวลาเหมาะเจาะก็นำมาจัดวาง เน้นเป็นเฟอร์นิเจอร์ลอยตัวจะได้ปรับเปลี่ยนได้ง่าย อยากให้บ้านมีบรรยากาศของความอบอุ่นซ่อนอยู่ บวกกับเราเป็นคนรักต้นไม้ก็อยากก็มีต้นไม้เป็นของตกแต่งบ้านอีกชิ้นซึ่งสีเขียวทำให้รู้สึกผ่อนคลายขึ้น” คุณวิทย์บอกกล่าวถึงการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้
เพราะเป็นบ้านอยู่จริงจึงรีโนเวตแบบค่อยเป็นค่อยไป โดยคุณวิทย์เลือกปรับปรุงที่ละห้องและใช้เวลาจัดแจงค่อนข้างนาน เริ่มจากต่อเติมช็อปจำหน่วยชุดถ้วยชามเซรามิก Emily Tea Room ของพี่สาวไว้ในมุมหลังบ้านซึ่งเป็นจุดที่เชื่อมต่อกับร้านอาหาร ทำให้สามารถเข้าออกได้ทั้ง 2 ทาง ส่วนชั้นสองเลือกเปลี่ยนห้องนอนส่วนตัวและห้องอ่านหนังสือก่อน เพื่อใช้งานเท่าที่ตัวเองต้องการ
วันที่ต้นไม้ต้นเล็กเติบโต บ้านหลังเก่าเองก็ค่อยๆ เปลี่ยนใหม่ แต่เห็นทีว่าความทรงจำที่เคยมี รอยยิ้มเมื่อเล่าถึงห้องนอนห้องเล็ก จะเดินขนานกับเวลาที่หมุนไปข้างหน้า และนี่คงเป็นสิ่งซ่อนตัวอีกหนึ่งอย่างที่อิงแอบอยู่ใต้ร่มเงาไม้ของต้นไม้ต้นนั้น
]Story ยุภาวดี บุญภา
Photographer ชยพล ปาระชาติ
Host&Designer คุณศิริวิทย์ ริ้วบำรุง